ตำนานซุปเปอร์สตาร์บอลโลก/หลุยส์ ฟิโก้/กองกลางหน้าคมแห่งแดนฝอยทอง

ข้อมูลส่วนตัว

ชื่อเต็ม : หลุยส์ เฟลิเป้ มาไดร่า คาไรโร่ ฟิโก้(ลูอิช ฟิกู)
วันเกิด : 4 พฤศจิกายน 1972
สถานที่เกิด : อัลมาดา, โปรตุเกส
สัญชาติ :  โปรตุเกส
ส่วนสูง : 1.80 เมตร (5 ฟุต 11 นิ้ว)
สโมสร : อินเตอร์ มิลาน
ตำแหน่ง : ปีกขวา
เบอร์เสื้อ : 7

หลุยส์ ฟิโก้ คือหนึ่งในนักฟุตบอลที่ดีที่สุดของโลกในรอบสิบปีที่ผ่านมา เขาคือเจ้าของตำแหน่งนักฟุตบอลยอดเยี่ยมยุโรปในปี 2000 และผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของฟีฟ่าในปี 2001 ด้วยความสามารถในการลากเลื้อย และการผ่านบอลอย่างสุดเฉียบ รวมถึงการทำสกอร์ในแถวสองได้ดี

เริ่มต้นนักฟุตบอลอาชีพ

1989-1995 : สปอร์ติ้ง ลิสบอน

ฟิโก้ เริ่มเล่นฟุตบอลอาชีพกับ สปอร์ติ้ง ลิสบอน ทีมดังในประเทศบ้านเกิด และถูกเรียกตัวติดทีมชาติเป็นครั้งแรกในปี 1991 ก่อนหน้านั้นเขาเป็นสมาชิกของทีมเยาวชนโปรตุเกสชุดที่คว้าแชมป์โลกชุดอายต่ำ กว่า 20 ปีร่วมกับเพื่อนร่วม "โกลเด้น เจเนอเรชั่น" อย่าง รุย คอสต้า, เจา ปินโต และ เปาโล ซูซ่า

จุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิตนักฟุตบอลของ ฟิโก้ เกิดขึ้นในปี 1995 เขาได้รับความสนใจจากบรรดาทีมชั้นนำในยุโรปแต่เรื่องยุ่งยากก็เกิดขึ้น เมื่อเขาไปเซ็นสัญญาซ้ำซ้อนกับ ยูเวนตุส และ ปาร์ม่า พร้อมๆ กันทำให้ให้ถูกสั่งลงโทษไม่ให้ย้ายไปเล่นในอิตาลีเป็นเวลาสองปี ส่งผลให้ทีมที่คว้าตัวเพชรเม็ดงามอย่างเขาไปครอบครองก็คือ บาร์เซโลน่า นั่นเอง

1995-2000 : บาร์เซโลน่า

ภายใต้การดูแลของ โยฮันส์ ครัฟฟ์ เพียงชั่วเวลาเพียงแค่ 4 ปี ฟิโก้ ก็กลายเป็นนักเตะขวัญใจแฟนบอลแและกัปตันทีมของสโมสรยักษ์ใหญ่แห่งคาตาลัน โดยเขาร่วมคว้าแชมป์ ลา ลีกา และแชมป์ โคปา เดล เรย์ กับทีมได้อย่างละ 2 สมัย

ฟิโก้ ไม่ได้เป็นเพียงผู้เล่นตำแหน่งปีกชั้นนำเท่านั้น แต่เขากลายเป็นหนึ่งในนักเตะที่ดีที่สุดในโลกด้วยความสามารถในการเลี้ยงบอล ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ และสถิติจำนวนการเปิดป้อนให้เพื่อนร่วมทีมทำประตู (ฟิโก้ เคยกล่าวว่าเขาชื่นชอบที่จะเป็นผู้ผ่านบอลให้เพื่อนทำประตูมากกว่ายิงเอง)

2000-2005 : เรอัล มาดริด

ในปี 2000 ชื่อของเขาก็กลายเป็นหนึ่งในประวัติศาสตร์ของวงการฟุตบอลสเปน เมื่อ รีล มาดริด จ่ายเงินถึง 56 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (2,240 ล้านบาท) และนั่นทำให้เขาเป็นนักเตะที่โด่งดังที่สุดเท่าที่เคยมีการโยกย้ายระหว่าง สโมสรทั้งสอง

นอกจากนี้มันยังส่งผลให้เกิดความเกลียดชัง อย่างบ้าคลั่งจากแฟนบอลของ บาร์ซ่า ที่มีต่อตัว ฟิโก้ เองด้วย จากอดีตปีกขวัญใจอันดับหนึ่ง ฟิโก้ กลับกลายเป็นคนที่แฟนบอลในถิ่น คัมป์ นู เกลียดชังมากที่สุดและถูกตราหน้าว่าเป็นคนทรยศและเห็นแก่เงิน

หนึ่งในภาพเหตุการณ์ที่ถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก ก็คือในระหว่างเกม ยูโร 2004 รอบชิงชนะเลิศที่ ฟิโก้ ลงเล่นให้โปรตุเกสพบกับกรีซ แฟนบอลคนหนึ่งได้วิ่งลงมาในสนามตรงมาหา ฟิโก้ และขว้างผ้าผืนหนึ่งมาที่ตัวเขา ผ้าผืนดังกล่าวก็คือธงเชียร์ของสโมสรบาร์เซโลน่านั่นเอง

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้การย้ายทีมของเขาจะเต็มไปด้วยเรื่องราวอื้อฉาวที่ตามมามากมาย แต่ ฟิโก้ ก็แสดงให้เห็นว่านั่นไม่ใช่การตัดสินใจผิด เมื่อเขาร่วมคว้าแชมป์ได้กับทีมราชันชุดขาวมากมายหลายรายการ โดยเฉพาะในรายการ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ซึ่งเป็นถ้วยรางวัลที่เขารอคอยมานาน

นอกจากนี้เขายังมีช่วงปีที่ดีที่สุดเมื่อ คว้ารางวัลนักเตะยอดเยี่ยมยุโรป และรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีของฟีฟ่ามาครองในปี 2000 และ 2001 ตามลำดับ ฟิโก้ เล่นอยู่กับ รีล มาดริด จนกระทั่งในปี 2005 เขาก็ย้ายไปเล่นในอิตาลีกับ อินเตอร์ มิลาน 

2005-ปัจจุบัน : อินเตอร์ มิลาน

ในฤดูกาลแรก กับ อินเตอร์ มิลาน ฟิโก้ ลงสนามไปทั้งสิ้น 34 นัด และช่วยให้ทีมปิดฉากซีซั่น ด้วยการรั้งตำแหน่งอันดับ 3 ในศึกกัลโช่ เซเรีย อา อย่างไรก็ตาม ในเวลาถัดมา "งูใหญ่" ก็ถูกประกาศให้ความแชมป์ สคูเต็ตโต้ แทนที่ แชมป์ในปีนั้น อย่าง ยูเวนตุส  หลังพบว่า ทีม "ม้าลาย" ทำการตกแต่งผลการแข่งขัน และโดนปรับตกชั้นไปเล่นในเซเรีย บี เช่นเดียวกับ อันดับ 2 อย่าง เอซี มิลาน ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีนี้ จึงถูกตัดแต้ม 30 คะแนน

ในปี 2006-2007 ฟิโก้ ลงเล่นให้ อินเตอร์ ไป 32 นัด ทำได้ 2 ประตู แต่นั่นก็ดีพอที่จะช่วยให้ทีม ก้าวขึ้นมาคว้าแชมป์ ได้อย่างยิ่งใหญ่แบบไร้ข้อกังขา ด้วยการทำแต้มทิ้งห่างทีมอันดับ 2 ชนิดไม่เห็นฝุ่น พร้อมกับทำ

 สถิติชนะรวดติดต่อกันถึง 17 นัดอีกด้วย

ในเดือนธันวาคม 2006 ฟิโก้ ตกเป็นข่าวว่าย้ายไปเล่นให้กับ ทีม อัล-อัตติฮัด ทีมดังของ ซาอุดิอาระเบีย  โดยทั้งสองฝ่ายจ่อที่จะบรรลุข้อตกลงกันอยู่แล้ว แต่ ทุกอย่างก็ล้มเลิกกลางคัน เมื่อ ฟิโก้ เปลี่ยนใจที่จะยังคงค้าแข้งกับ อินเตอร์ ต่อไป จนหมดสัญญาในปี 2007-2008

เข้าสู่ฤดูกาลใหม่ ฟิโก้ ยังคงตกเป็นข่าวกับทีม อัล-อัตติฮัด เช่นเดิม แต่ทุกอย่างก็ยังไม่มีความชัดเจน แต่จากรายงานล่าสุด ได้ออกมาระบุว่า ฟิโก้ เริ่มมีความสนใจที่จะย้ายไปค้าแข้งในเมเจอร์ลีกสหรัฐฯ หลังหมดสัญญากับทีม "งูใหญ่" ในวันที่ 28 กรกฎาคม ปี 2008 อย่างไรก็ตาม ฟิโก้ ก็ได้ออกมาเผยว่า เขาจะยังคงฝากอนาคตอยู่กับ อินเตอร์ ต่อไป 

ทีมชาติโปรตุึเกส (1991-2006)

กับทีมชาติโปรตุเกสนั้น นับตั้งแต่ถูกเรียกเข้าสู่ทีมด้วยวัยเพียง 19 ปี ฟิโก้ ก็กลายเป็นผู้เล่นคนสำคัญของทีมเรื่อยมา และนำทีมลงเล่นในทัวร์นาเมนต์สำคัญทั้งใน ยูโร 96, ยูโร 2000 จนมาถึงศึก ยูโร 2004 ซึ่งโปรตุเกสลงเล่นต่อหน้าแฟนบอลของตัวเอง

และในวัย 32 ปี ฟิโก้ ซึ่งได้รับมอบหมายให้รับหน้าที่กัปตันทีม ก็นำทีมชาติโปรตุเกสฝ่าฟันกับแรงกดดันที่ต้องแบกรับไว้มากมายผ่านเข้าไปเล่น ในรอบชิงชนะเลิศได้ในที่สุด ทว่าความผิดหวังจากการพ่ายแพ้ต่อทีมชาติกรีซในรอบชิงชนะเลิศ ทำให้ ฟิโก้ ตัดสินใจประกาศอำลาทีมชาติหลังการแข่งขันจบลง

หนึ่งปีหลังจากนั้น เมื่อ ฟิโก้ เริ่มไม่มีความสุขในการลงเล่นกับทีมต้นสังกัด (รีล มาดริด) ทำให้เขาหวนกลับมานึกถึงการรับใช้ชาติอีกครั้ง และในที่สุด หลุยส์ เฟลิเป้ สโคลารี่ ก็เรียกเขาคืนสู่ทีมชาติเพื่อช่วยทำศึกฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก ซึ่งเทรนเนอร์ชาวบราซิลให้ ความเห็นว่านักเตะที่ยิ่งใหญ่อย่าง ฟิโก้ ไม่ได้มีดีแค่ฝีเท้าเท่านั้น แต่คุณสมบัติความเป็นผู้นำและประสบการณ์อื่นๆ ที่เขาจะมอบให้กับรุ่นน้องคือสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ทีมชาติโปรตุเกสประสบ ความสำเร็จได้

และ ฟิโก้ ก็ไม่ได้ทำให้แฟนบอลที่เฝ้ารอคอยผิดหวัง เขากลับมาช่วยให้ทีมผ่านรอบคัดเลือกเข้าไปเล่นที่ฟุตบอลโลก 2006 ที่ประเทศ เยอรมันได้ด้วยสถิติอันยอดเยี่ยม โดยในการกลับมาลงสนาม ทั้ง 8 นัดของเขานั้น ทีมฝอยทองคว้าชัยชนะได้ถึง 7 เกม เสมอไปเพียง 1 เกมเท่านั้น

ฟิโก้ สวมปลอกแขนกัปตันทีม นำทัพ โปรตุเกส ลงทำศึกฟุตบอลโลก 2006 และเขาก็มีส่วนสำคัญพาทีมผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศได้สำเร็จ ก่อนที่จะหยุดเส้นทางไว้แค่นั้น หลังจากพ่ายให้กับ ฝรั่งเศส ไปอย่างน่าเสียดาย 0-1 และในรอบชิงที่ 3 ทีมก็ต้องไปพ่ายให้ักับ เยอรมัน 0-2 อย่างไรก็ตาม นี่ก็ถือเป็น เลยผลงานที่ดีที่สุึดของโปรตุเกสในทัวร์นาเม้นต์ฟุตบอลโลก นับตั้งแต่ปี 196ุ6ทีเดียว

ขีวิตส่วนตัว

ฟิโก้ แต่งงานกับ เฮเลน สเวดิน นางแบบสาวชาวสวีดิช โดยทั้งคู่ พบกับที่ งานแสดงแฟนชั่นโชว์ที่ ฟลาเมงโก้ และตอนนี้ ทั้ง ฟิโก้ และ เฮเลน มีลูกสาวด้วยกัน 3 คน ได้แก่ดาเนียลลา (เกิด มีนาคม 1999), มาร์ติน่า (เกิดเมษายน 2002) และ สเตลล่า (เกิด 9 ธันวาคม 2004) อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ยังมีแผนที่จะปั้มลูกคนที่ 4 อีกด้วย

เกียรติยศที่เคยได้รับ

ระดับสโมสร

สปอร์ติ้ง ลิสบอน
คัพ ออฟ โปรตุเกส : 1995

บาร์เซโลน่า
ลา ลีกา : 1998,1999
โคปา เดล เรย์ :  1997, 1998
ซูเปอร์ โคปา เดอ เอสปันญ่า : 1996
ยูฟ่า คัพ วินเนอร์ส คัพ : 1997
ยูโรเปี้ยน ซูเปอร์ คัพ : 1997
โคปปา คาตาลันยา : 2000

เรอัล มาดริด
ลา ลีกา : 2001, 2003
ซูเปอร์ โคปา เดอ เอสปันญ่า : 2001, 2003
 ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก : 2002
อินเตอร์คอนทิวเน่นทัล คัพ : 2002
ยูโรเปี้ยน ซูเปอร์ คัพ : 2002

อินเตอร์ มิลาน
กัลโช เซเรีย อา : 2006, 2007, 2008
โคปปา อิตาเลีย : 2006
อิตาเลียน ซูเปอร์ คัพ : 2005, 2006, 2008

ทีมชาติโปรตุเกส
2006 FIFA World Cup: อันดับ 4
UEFA Euro 2004 : รองแชมป์
FIFA U-20 World Cup - 1989                          

FIFA U-20 World Cup - 1991

รางวัลส่วนตัว
ผู้เล่นชาวยุโรปยอดเยี่ยม 2000
ผู้เล่นยอดเยี่ยมของฟีฟ่า : 2001, อันดับ 2 : 2000
 นักฟุตบอลโปรตุเกสยอดเยี่ยม : 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000
บอลทองคำ(ของชาวโปรตุเกส) : 1994
ติดยูฟ่าทีมออฟเดอะเยียร์ : 2003
ติดทีมออลสตาร์ฟุตบอลโลก : 2006

ตำนานซุปเปอร์สตาร์บอลโลก/อาห์น จุง ฮวาน/กองหน้าแห่งแดนโสม

"อาห์น จุง-ฮวาน"
      อดีตฮีโร่กองหน้าทีมชาติเกาหลีใต้ ประกาศแขวนสตั๊ดอย่างเป็นทางการ ด้วยวัย 36 ปี โดยให้     โดยให้เหตุผลว่าต้องการทุ่มเทเวลาไปให้ครอบครัวมากขึ้น...

ชื่อ-นามสกุล : อาห์น จุง-ฮวาน / Ahn Jung-Hwan
วันเดือนปีเกิด : วันที่ 27 มกราคม 1976
สถานที่เกิด : ปาจู, กยองกิ, ประเทศเกาหลีใต้
สัญชาติ : เกาหลีใต้
ส่วนสูง : 178 เซนติเมตร
กีฬา : ฟุตบอล
ตำแหน่ง : กองหน้า

เส้นทางนักฟุตบอลอาชีพ
-เริ่มต้นเล่นฟุตบอลอาชีพกับทีม บูซาน ไอคอนส์ ในลีกบ้านเกิดเกาหลีใต้เมื่อปี 2000
-ถูก เปรูจา ในกัลโช ซีรีเอ อิตาลี ยืมตัวไปร่วมทีมในฤดูกาล 2000-01
-ปี 2002 อาห์น ยิงประตูโกลเด้นโกลให้ทีมชาติเกาหลีใต้ของเขา พลิกล็อกเอาชนะอิตาลี 2-1 ในรอบ 16 ทีมสุดท้ายของฟุตบอลโลก ก่อนกรุยทางคว้าอันดับ 4 มาครอง
-หลังจบฟุตบอลโลก อาห์น ถูก ลูเซียโน กาอุชชี ประธานสโมสรจอมเพี้ยนของ เปรูจา ไล่ออกจากทีม
-หลังออกจากเปรูจา อาห์นย้ายไปเล่นที่ญี่ปุ่นกับทีม ชิมิสึ เอสพัลส์ โดยอยู่กับทีมหนึ่งฤดูกาล ก่อนย้ายไปทีม โยโกฮามา เอฟ. มารินอส ในปี 2003     -หลังประสบความสำเร็จในการเล่นที่ญี่ปุ่น เดือนก.ค. ปี 2005 อาห์นย้ายไปเล่นที่ยุโรปอีกครั้งกับทีม เม็ตซ์ ในฝรั่งเศส    -ม.ค. 2006 อาห์น ถูกเชิญไปทดสอบฝีเท้าของ แบล็กเบิร์น แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ก่อนที่ต่อมาเดือนก.พ. เขาจะเซ็นสัญญากับ ดุ๊ยส์บวร์ก ในลีกเยอรมนีเป็นเวลา 17 เดือน
-ส.ค. 2006 อาห์น ถูก ดุ๊ยส์บวร์ก ปล่อยตัวออกจากทีม ทำให้เขาตัดสินใจย้ายกลับไปเล่นในเกาหลีใต้กับ ซูวอน ซัมซุง บลูวิงส์ ด้วยสัญญา 1 ป่ี
-อาห์น ติดทีมชาติเกาหลีใต้ไปทำศึกฟุตบอลโลก 2006 ที่เยอรมนี แถมนัดแรกยังเป็นซูเปอร์ซับลงมายิงประตูชัยให้ทีมเอาชนะโตโก 2-1 ด้วย แต่สุดท้ายทีมกลับจอดป้ายเพียงรอบแรกเท่านั้น
-ปี 2008 อาห์น ย้ายกลับไปร่วมทีม บูซาน ไอพาร์ค จนกลับไปติดทีมชาติเกาหลีใต้อีกครั้ง
-ปี 2009 อาห์น ย้ายไปร่วมทีม ต้าเหลียน ไชด์ ในซูเปอร์ลีกจีน
-วันที่ 31 ม.ค. 2012 อาห์น ประกาศแขวนสตั๊ดอย่างเป็นทางการ

ตำนานซุปเปอร์สตาร์บอลโลก/อาลี เดอี/ศูนย์หน้าติดหนวดจอมถล่มสกอร์

อาลี ดาอี

อาลี ดาอี เกิดเมื่อวันที่ 21 มีนาคม 1969 เป็นกัปตันทีมชาติอิหร่าน และเป็นนักฟุตบอลอิหร่านที่โด่งดังเขาได้รับการจดจำจากคนส่วนใหญ่ในฐานะนักเตะที่ยิงประตูในระดับทีมชาติได้มาก ที่สุดในประวัติศาสตร์ ที่สุดในโลก

หลังเกิดสงคราม อีรัก-อิหร่าน ซึ่งยืดเยื้อถึง 8 ปี วงการฟุตบอลของพวกเขาก็ถึงช่วงตกต่ำสุดขีด แต่การแจ้งเกิดของ ดาอี ก็ทำให้แวดวงลูกหนังของอิหร่านกลับมาคึกคักอีกครั้ง

ดาอี ติดทีมชาติครั้งแรกเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 1993 ในเกมกับ ปากีสถาน ซึ่ง อิหร่าน ชนะถึง 5-0 แต่เขาต้องรออีก 19 วันเพื่อที่จะประเดิมประตูแรกให้กับทีมชาติ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 1993 และหลังจากนั้นก็ไม่มีใครมาหยุดยั้งการพังประตูของหัวหอกรายนี้ได้ ดาอี มีสถิติการทำประตูในเกมระดับทีมชาติอย่างเหลือเชื่อ จากการซัดได้ถึง 109 ประตูจาก 145 นัด ซึ่งมีค่าเฉลี่ย 0.75 ประตูต่อเกมเลยทีเดียว

ขณะที่ในระดับสโมสร ศูนย์หน้าติดหนวดไปหาความท้าทายในบุนเดสลีกากับยอดสโมสรอย่าง บาเยิร์น มิวนิค เมื่อปี 1998 ซึ่งถือเป็นการเปิดประตูการค้าแข้งในเยอรมันให้กับบรรดานักเตะอิหร่านราน อื่นๆ ทั้ง เมห์ดี้ มาห์ดาวิเคีย ที่เล่นกับ ฮัมบูร์ก, วาฮิด ฮาชิเมียน กับ ฮันโนเวอร์ 96 และ อาลี คาริมี่ กับ บาเยิร์น

หลังจากไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรกับ เสือใต้ ดาอี ก็ย้ายไปเล่นกับ แฮร์ธ่า เบอร์ลิน และกลายเป็นนักเตะอิหร่านคนแรกที่พังประตูได้ในศึกยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก โดยเขาซัด 2 ประตูในเกมกับ เชลซี และอีกประตูในเกมกับ เอซี มิลาน

ดาอี ย้ายไปเล่นในลีกยูเออีหลังจากนั้น ก่อนกลับมาบ้านเกิดในปี 2003 และยังรักษามาตรฐานการเล่นได้อย่างยอดเยี่ยม โดยกดไปถึง 36 ประตูในโปรลีกของอิหร่าน หัวหอกตัวเก่งไม่เคยหมดไฟในการเล่น แม้วัยล่วงเลยถึง 37 ปีแล้ว และความเร็วถดถอยลง แต่เขาก็ไม่คิดที่จะเลิกเล่นให้กับทีมชาติ ซึ่งมีแฟนบอลบางส่วนมองว่าเป็นการเห็นแก่ตัว เนื่องจากปิดโอกาสแจ้งเกิดของบรรดาผู้เล่นดาวรุ่ง

ดาอี มีโอกาสพิสูจน์ความเก่งกาจของเขาอีกครั้ง ในศึกฟุตบอลโลก 2006 ที่เยอรมัน แต่ไม่เป็นไปตามหวัง เขาทำประตูไม่ได้เลย ปิดฉากการค้าแข้งอย่างแสนเศร้า
                                    

ตำนานซุปเปอร์สตาร์บอลโลก/ซามูเอล คุฟฟูร์/สุดยอดกองหลังแห่งทีมดาวดำ

- ซามูเอล คุฟฟูร์ (ทีมชาติกาน่า) ตำแหน่งกองหลัง

 คุฟฟูร์ เริ่มต้นการค้าแข้งในทวีปยุโรปด้วยวัยเพียง 15 ปี หลังจากถูก โตริโน่ ทีมเมืองมะกะโรนี ดึงตัวมาร่วมทีมเนื่องจากประทับใจผลงานของเจ้าตัวในการแข่งขันฟุตบอลท้องถิ่นระดับเยาวชนของ กาน่า ก่อนจะย้ายไปเล่นกับ บาเยิร์น มิวนิค ในอีก 2 ปี ต่อมา คุฟฟูร์ ระเบิดฟอร์มสุดยอดกับ "เสือใต้" โดยในช่วงเวลา 12 ปี ในถิ่น อัลลิอันซ์ อารีน่า เขานำ บาเยิร์น มิวนิค คว้าแชมป์บุนเดสลีกา 6 สมัย และ เดเอฟเบ โพคาล อีก 4 ครั้ง โดยเจ้าตัวได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในกองหลังที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาลของทวีปแอฟริกา พร้อมทั้งเคยคว้ารางวัลนักฟุตบอลแอฟริกันยอดเยี่ยมแห่งปี 2001 ของ บีบีซี คุฟฟูร์ ประสบความสำเร็จสูงสุดสมัยค้าแข้งกับ บาเยิร์น มิวนิค ในช่วงระหว่างปี 1993-2005 ได้แชมป์ลีก7 สมัย, เดเอฟเบ โพคาล 4 สมัย, เยอรมัน ลีกคัพ 5 สมัย และแชมป์ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก 1 สมัย หลังจากนั้น คุฟฟูร์ ก็ย้ายไปเล่นในกัลโซ่ ซีรี่ส์อา กับทีมหมาป่า โรม่า และถูกสโมสรต้นสังกัดปล่อยให้ทีม อาแจ็กส์ อัมสเตอร์ดัม ยืมตัวไปเล่นแต่ก็ไม่สามารถพิสูจน์ตัวเองได้จนสัญญาหมดลงจึงตัดสินใจแขวนสตั๊ด แม้จะมีทีมจากลีก ซาอุดิอาระเบีย และรัสเซีย ยื่นความจำนง อยากได้ตัวไปร่วมทีมก็ตาม จึง ตัดสินใจหันหลังให้กับวงการลูกหนังเมื่อออกมาประกาศแขวนสตั๊ด ด้วยวัย 32 หลังสัญญาหมดลงกับต้นสังกัด ซามูเอล คุฟฟูร์โด่งดังในช่วงปี1993-2006เมื่อเขาตัดสินใจที่จะแขวนสตั๊ดลง